Elektromiografia zwana również badaniem elektromiograficznym to badanie neurologiczne mające na celu określenie poziomu uszkodzenia nerwów obwodowych. Badanie to jest bardzo pomocne przy diagnostyce neurofizjologicznej oraz bardzo popularnej jednostki chorobowej jaką jest zespół cieśni nadgarstka. Dodatkowo pomaga m. in. ortopedom w podjęciu decyzji o przeprowadzeniu leczenia operacyjnego.
Podczas badania elektromiograficznego możemy rozpoznać m.in. takie schorzenia jak:
Wskazaniami do elektromiografii są:
Do głównych przeciwwskazań przy badaniu EMG zaliczamy:
Po przebytym badaniu elektromiograficznym, pacjent może odczuwać miejscowy ból oraz osłabienie mięśnia poddanego badaniu. Wiąże się to z koniecznością wkłucia i umieszczenia specjalnych elektrod. Dużą rolę odgrywa również indywidualny próg bólu pacjenta. Tego typu dolegliwości powinny jednak ustąpić w krótkim czasie.
Elektromiografia nie wymaga specjalnego przygotowania ze strony pacjenta. Zaleca się, aby skórę znajdującą się w obszarze badania dokładnie umyć i nie stosować wówczas żadnych kremów i kosmetyków. Pacjent powinien również psychicznie nastawić się na uczucie pewnego dyskomfortu.
Podczas badania ukierunkowanego w stronę diagnostyki np. zespołu cieśni kanału nadgarstka, na dłoni pacjenta umieszcza się specjalne elektrody – uziemiającą, rejestrującą i referencyjną.
Moment ten może wiązać się z pewnym dyskomfortem, ponieważ wkłucie może być dla pacjenta bolesne. Następnie rozpoczyna się stymulacja nerwu pośrodkowego. Pomiary uzyskane podczas badania analizowane są przez komputer, który wylicza szybkość przewodzenia w nerwie. Wówczas lekarz może stwierdzić czy przewodnictwo jest zakłócone czy też nie.
Ta strona korzysta z plików cookies (tzw. "ciasteczek") w celach statystycznych i reklamowych aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Są one zapisywane lokalnie w Państwa przeglądarce internetowej. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowymi informacjami na ten temat w naszej Polityce prywatności.