Jedną z najczęstszych chorób skóry są brodawki. Brodawki wywoływane są najczęściej przez wirus brodawczaka. Wirus wpływa na nadmierną, miejscową produkcję keratyny, a komórki naskórka gwałtownie się namnażają, objawia się niewielkimi wyroślami na powierzchni skóry. Występują w każdej okolicy, najczęściej spotykane są na skórze rąk, stóp oraz w okolicy narządów płciowych.
Czym są brodawki?
Brodawki występują w każdym wieku, najczęściej występują u dzieci w starszym wieku. Wygląd brodawki oraz jej wielkość uzależniona jest od miejsca występowania, urazów mechanicznych oraz od stopnia narażenia na drażnienie. Występowanie brodawki może mieć charakter zmiany pojedynczej lub licznych wykwitów, wyróżnia się kilka podstawowych typów brodawek takich jak brodawki podeszwowe, płaskie czy zwykłe.
Brodawki podeszwowe są to głęboko wnikające, umiejscowione na podeszwach, często bolesne oraz pokryte zrogowaciałym naskórkiem, często występują pojedynczo oraz są spłaszczone na skutek
ucisku.
Brodawki płaskie mają grudkowate wykwity, leżące niemalże równo z poziomem skóry, występują najczęściej na twarzy oraz na grzbietach rąk. Brodawki te utrzymują się zazwyczaj przez wiele miesięcy, najczęściej nie należy stosować żadnego leczenia gdyż ustępuje samoczynnie. Pierwszymi objawami ustępowania są gwałtowne zaczerwienienie i obrzęk wszystkich wykwitów brodawka, objawy te oznaczają, iż w ciągu najbliższych kilku dni nastąpi samowyleczenie.
Brodawki zwykłe są powszechnie spotykane w postaci ostro odgraniczonych grudek o średnicy kilku milimetrów. Są łagodne, o szorstkiej powierzchni, nieregularnym lub okrągłym kształcie, żółtym, brązowym lub szarawo czarnym kolorze. Występują jako brodawki około paznokciowe bądź w miejscach narażonych na urazy tj. palce, kolana czy łokcie.
Brodawki wirusowe – leczenie
Brodawki pospolite nie są groźne i nie niosą swoim występowaniem zagrożenia nowotworowego. Tylko kilka rodzajów wirusa może stwarzać zagrożenie nowotworowe, najczęściej w przypadku brodawek umiejscowionych w okolicy moczowo-płciowych oraz u pacjentów mających obniżoną odporność immunologiczną. Zaleca się usuwanie brodawek wirusowych. Czym wcześniej zdecydujemy się na usunięcie brodawki tym większa szansa na miejscowe wyleczenie, zmniejszenie ryzyka samozakażenia oraz rozprzestrzenienia. Sposób pozbycia się brodawki uzależniony jest od wielu czynników tj. miejsca występowania, rozległości oraz rodzaju, a także wieku chorego i stanu jego odporności. Zazwyczaj stosuje się leczenie miejscowe, polegające na mechanicznym usunięciu, usunięciu laserem, bądź poprzez zastosowanie krioterapii. Przy większych brodawkach stosuje się rozmiękczenie za pomocą maści salicylowej.
Dość charakterystycznym rodzajem brodawek są brodawki płciowe. Zakażenie przenoszone jest głownie drogą płciową. Przyjmują wygląd kalafiorowatych tworów na wąskiej szypule, na błonie śluzowej narządów płciowych. Zmiany te niosą ze sobą małe ryzyko transformacji nowotworowej, podejrzliwość powinny wzbudzić objawy tj. wzmożona pigmentacja, współistnienie owrzodzenia, szybki wzrost brodawki oraz nierównomierne zmiany względem podłoża. U mężczyzn zajmują bruzdę zażołędną, napletek oraz ujście cewki moczowej, u kobiet wargi sromowe i okolice pochwy. Leczenie przebiega za pomocą podofiliny, imikwimodu oraz zabieg usunięcia za pomocą lasera, poprzez łyżeczkowanie lub elektroresekcje.
Oprócz typowych brodawek może też występować mieszek zakaźny. Występuje w postaci twardych perłowa tych grudek o wielkości do 5 mm z centralnie umiejscowionym zagłębieniem. Z zagłębienia tego przy ucisku wydostaje się kaszowata treść. Występuje zazwyczaj u dzieci i wywoływany jest wirusem należącym do grypy ospy. Grudki po kilku miesiącach znikają bez śladu. Można też je usunąć stosując metody jak w przypadku brodawek.